Kunststof encyclopedie

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Titaadioxide

Titaandioxide, ook Titanium(IV)-oxide, is een chemische verbinding van titaan en zuurstof. Sauerstoff.

Titaandioxide is het vaakst gebruikte witte pigment voor kunststoffen, lakken en drukinkten. Zij onderscheiden zich door een hoge brekingsindex en een hoge dispersie.

Titaandioxide-pigmenten zij verkrijgbaar als fijn droog poeder. Titaandioxide wordt via het sulfaatproces uit titaanerts (ilmeniet) ontleed. Het kan ook via het chlorideproces worden verkregen.

Kleurpigment in kunststoffen. Voor het gebruik in de kunststofverwerking word de oppervlakte gladheid van het pigmentpoeder verbetert. De oppervlaktebehandeling gebeurt met aluminium, zink en polysiloxane-compounds. Het geoptimaliseerde poederpigment wordt direct werkt of als masterbatch beschikbaar gesteld. Titaandioxide heeft op grond van de hoge brekingsindex het hoogste dekkingskracht van alle witte pigmenten en tegelijkertijd een uitstekende kleurkracht. 

Titaandioxidepigmenten zijn niet toxisch en zelfs voor gebruik in levensmiddelen toegelaten.

Zij zijn bijzonder betrouwbaar bij de vraag naar lichtbestendigheid en weersbestendigheid.