Polycondensatie is de chemische verknoping van eenvoudige chemische verbindingen (=monomeren) onder waterafsplitsing of andere kleine moleculen tot  polymere moleculen (=macromoleculen).

Het polycondensaat vorm een gesmolten massa. Uit gesmolten massa worden dunne strengen getrokken, die na afkoeling worden gegranuleerd.

Wij verwerken granulaten van polycondensaten meestal als spuitgietdelen of geëxtrudeerde halffabricaten en profielen van thermoplasten en van de duroplasten polyesterharsen en fenolharsen.

Al in 1872 slaagde Adolf Ritter von Baeyer in de polycondensatie van fenol en formaldehyde en legde daarmee de basis voor Baekelands uitvinding en de huidige polymeerchemie.

Verdere polyreacties voor de productie van kunststoffen zijn polymerisatie enpolyadditie.