Kunststof encyclopedie

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Duroplast

De groep van duroplasten, vaak ook als duromeren aangeduid, omvat kunststoffen, die door chemische reactie verstijven. Zij reageren gewoonlijk met een polycondensatie en maken een verbinding met een ruimtelijk fijnmazig netwerk van macromoleculen, die aan de duroplast zijn grote mechanische sterkte verleent. Dit uitharden door structuurverandering van het molecuul is niet omkeerbaar.

In tegenstelling tot de thermoplasten kunnen duroplasten niet gesmolten worden, want zij zijn tot aan de ontledingstemperatuur vast.

Tot de duroplasten behoren bijv. fenolharsen, melamineharsen, de polyurethanen en oppervlaktelakken voor kunststofonderdelen.

Voordelige eigenschappen

Duroplasten kennen geen verwekingsgebied, het materiaal behoudt ook bij hoge temperaturen zijn sterkte en beschikt over een hoge hittebestendigheid. Duroplasten onderscheiden zich door hun hardheid en stijfheid. De lage uitzettingscoëfficiënt zorgt voor een hoge maatvastheid. Ook het brandgedrag van duroplasten is voordelig.

 

De verwerking van duroplasten

In onze fabrieken verwerken wij duroplasten in de verwerkingsmethoden...

  • Polyurethaan-Integraalhardschuim (PUR-IHS) tot grote vormstukken tot 50 kg stukgewicht, bijv. afdekkingen, kappen en behuizingsdelen in machine- en apparatenbouw.
  • Polyurethaan-gietsysteem (PUR-GS) tot robuuste functionele onderdelen, bijv. plaatsvervangers van gietijzer en beton.
  • Duroplast-spuitgieten tot temperatuurbestendige spuitgietonderdelen met grote maatvastheid, bij voorkeur toegepast in de elektrotechniek als contacten, stekkers en behuizingen. In de apparatenbouw als hitteschilden en als hoogwaardige krasbestendige bedieningsinstrumenten.