Celluloid is een groep van thermoplastische kunststoffen die uit cellulosenitraat onder toevoeging van kamfer als weekmaker ontstaan. Celluloïde zijn smeltbaar en rekbaar.

Celluloid was de eerste thermoplast, echter het is zeer licht ontvlambaar en neigt tot zelfontbranding. Celluloid diende ondanks dit gevaar bij gebrek aan alternatieven als materiaal voor een veelvoud aan producten.

Al in 1869 wilde men kunststof voor tandwielen, wrijvingswielen en glijlagers in de machinebouw toepassen. Zijn zegetocht nam het celluloid als materiaal voor kammen, handvaten, penbehuizingen, brilmonturen en speelgoed. Met de industriële verwerking van polyethyleentereftalaat (PET) kwam er een alternatief voor het in alledaagse toepassingen brandgevaarlijke celluloid. Tot in de jaren 50 werd celluloid als transparant substraatmateriaal voor cinematografische filmen gebruikt, voordat men het consequent door de veiligheidsfilm verving.

Tegenwoordig telt men celluloid tot de plantaardige biokunststoffen.