Normalisatie is de formulering en toepassing van regels, richtlijnen of kenmerken door erkende instanties.

Technische normen moeten de opgeslagen uitkomsten van wetenschap, techniek en ervaring vastleggen en overeenkomen. Zij zijn onderhevig aan voortdurend veranderende tijden.

De vastleggingen zijn als consensus door ondernemingen, handel, universiteiten, consumenten, ambachtslieden, testinstituten en autoriteiten gecreëerd en door een erkende instelling, bijv. door het Duitse Instituut voor Normering (DIN), het Europees Comité voor Normalisatie (CEN) of de International Organization for Standardization (ISO), aangenomen en in de vorm van een document als norm uitgegeven.

Technische normeringen leggen definities, classificaties, product- en materiaaleigenschappen,  procedures of ook documentaties vast.

Het voordeel van standaardisatie door normering is het eenvoudiger werk op basis van overeengekomen en algemeen bekende voorwaarden.