Net als alle fysieke lichamen veranderen kunststofonderdelen bij schommelingen in hun temperatuur de dichtheid en daaruit volgend de geometrische afmetingen, zoals lengtematen, oppervlaktematen en volume. De maat voor deze volumeverandering wordt door de thermische uitzettingscoëfficiënt bepaald.
Met de thermische uitzetting dient bij vastlegging van toleranties in een samenstelling of bij de beoordeling van verbindingsconstructies van materialen met verschillende thermische uitzetting te worden gelet. Oorzaken van een uitzettingsverschil kan een temperatuurverschil zijn of materialen met verschillend thermisch uitzettingsgedrag.
Lineaire uitzettingscoëfficiënt
De lineaire uitzettingscoëfficiënt $ \ \alpha \ $ van een gegeven afmeting $ \ L \ $ is een evenredigheidsconstante tussen de temperatuursverandering $ \ \delta T \ $ per kelvin (dus om $ \ \mathrm{K}^{-1} \ $) en de daaruit resulterende relatieve lengteverandering $ \ \frac{\Delta L}{L} \ $.
De lineaire uitzettingscoëfficiënt beschrijft dus de relatieve lengteverandering bij temperatuurverandering. Hij kan bij spuitgietonderdelen langs en dwars op de stroomrichting verschillend zijn. De beide lineaire uitzettingcoëfficiënten van de 150 belangrijkste thermoplasten en duroplasten vindt u in onze verzameling informatiebladen.
